تلخ‌تر از زهر

چه روزگار خجسته‌ایی!
اعدام و ترور
و این سربِ مدامِ در گلو.
کجاست مادر بزرگ
تا زیرلب بخواند:
غم برو شادی بیا
نکبت برو روزی بیا.