می پرسم:
حتما تا حالا استادیوم هم رفتی دیگه ؟
سرش را تکان می دهد که یعنی آره رفته.
فکر می کنم بپرسم که چه مزه ایی دارد؟ نمی پرسم.حرفم را میخورم.یعنی نداند که چقدر دلم میخواسته یک بار هم که شده آنجا باشم و مثل بقیه انسان ها جیغ و داد کنم برای تیم محبوبم.
شانه بالا می اندازم و از پنجره ماشین بیرون را نگاه می کنم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر